Vlak onder de iconische kerktoren van de Church of the Immaculate Conception ligt in het dorpscentrum van Clondalkin, een buitenwijk van Dublin, het woonzorgcentrum Clondalkin Lodge. Het gloednieuwe gebouw voor 150 bewoners staat er nog maar net. Aedifica investeerde hier in een zorglocatie die niet alleen energiezuinig en duurzaam is, maar die ook specifiek is ontworpen om het welzijn van haar bewoners te bevorderen. Het resultaat was zo geslaagd dat mensen die er slechts tijdelijk verbleven er niet meer weg wilden.
Het is mooi om te zien hoe we op deze plek met een rijke geschiedenis een nieuw hoofdstuk kunnen schrijven voor en met de lokale gemeenschap.
Henry Roe
Property Manager
We bezoeken Clondalkin Lodge met Henry Roe, Property Manager voor Aedifica’s portefeuille in Ierland. Hij licht de bijzondere bouwgeschiedenis toe: ‘Het nieuwe gebouw rust eigenlijk op de fundamenten van een voormalig klooster, dat samen met de kerk één complex vormde. We combineren hier dus vakmanschap uit de 18de en 21ste eeuw. Het is mooi om te zien hoe we op deze plek met een rijke geschiedenis een nieuw hoofdstuk kunnen schrijven voor en met de lokale gemeenschap.’
Ondanks de historische setting is het woonzorgcentrum state-of-the-art. Het gebouw heeft een hoge mate van compactheid en energie-efficiëntie dankzij de grondig geïsoleerde schil. Bovendien werd er geïnvesteerd in een warmtekrachtkoppeling die het energieverbruik vermindert. Wanneer we de zorglocatie binnengaan en de mensen die er wonen en werken ontmoeten, wordt al snel duidelijk dat duurzaamheid en comfort hier hand in hand gaan.
Cocoonen onder de kerktoren
‘Ik ben een echte droogstoppel,’ zo omschrijft de 85-jarige ex-boekhouder William Hankard zichzelf. Dairai Chirimumimba, de locatiemanager van het woonzorgcentrum, verbetert hem echter: ‘Hij is pienter en scherp en een praatgraag gezelschap.’ William is al negentien jaar met pensioen, maar is na drie bijna-doodervaringen toch nog altijd van deze wereld. ‘Met ruim negen jaar bonus in vergelijking met de gemiddelde leeftijd, heb ik goed profijt gehaald uit mijn pensioenplan,’ lacht William — eens een boekhouder, altijd een boekhouder.
William is een kenner qua kwaliteit van woonzorgcentra. Hij heeft er al verschillende op de teller staan en kan dus goed vergelijken: een eerste en een tweede moest hij telkens verlaten wegens veiligheidsproblemen. Zo kwam hij terecht in Clondalkin Lodge.
Hier is alles nieuw, zit hij veilig en leeft hij zonder zorgen. Hij kan niets bedenken dat niet goed is in dit gebouw. Behalve misschien dat zijn kamer wat te klein is voor zijn schrijfhobby. William houdt ervan om in zijn kamer talloze vellen papier uit te spreiden, illustraties uit te knippen en op te plakken, kopieën te laten maken en vervolgens zijn zelf samengestelde boeken in te binden. Zo maakt deze ambachtelijke schrijver en uitgever voor zijn medebewoners bespiegelingen over de rozenkrans, geïnspireerd door Padre Pio.
‘Ik hoef me hier geen zorgen te maken. Dit is een heerlijke plek waar ik kan cocoonen en mijn ding doen. Ik houd ervan om vrienden te ontmoeten in de cosy corner bij de lounge, in het restaurant of in het salon waar ik ook gezellig TV kan kijken.’
Minimale kosten, maximale levenskwaliteit
Ook het zorgpersoneel heeft reeds haar draai gevonden en is erg blij over de praktische indeling van het woonzorgcentrum. Het gebouw beschikt over ruime verzorgingsposten, veel opslagruimte en brede gangen om te manoeuvreren. Daarnaast heeft elke verdieping zijn eigen kleur zodat residenten gemakkelijk hun weg kunnen vinden. ‘Clondalkin is een aangename plaats om te werken,’ aldus Dairai. ‘Bovendien is onze huisbaas een betrouwbare partner die altijd aanspreekbaar is. Dat geeft mij een gerust gevoel.’
Dairai benadrukt dat de technologische toepassingen die in het gebouw werden geïntegreerd het leven van de zorgverleners gemakkelijker maakt: ‘Er werd heel wat geïnvesteerd in technologie, maar gelukkig leverde dat geen gedoe met moeilijke systemen voor onze bewoners en medewerkers.’
Ze legt ook uit dat de technologie de operator toelaat om kosten uit te sparen. ‘Er is goed over nagedacht: minimale kosten en maximale levenskwaliteit.’
Voor Dairai blijft het welzijn van de bewoners voorop staan en voor we vertrekken wil ze daar nog graag een anekdote over kwijt. ‘Onlangs kwam Catherine tijdelijk naar Clondalkin Lodge omdat het gebouw waar zij toen verbleef gerenoveerd werd. Na die renovatie wilde ze echter niet meer terugkeren, omdat zij zich hier zo thuis voelde.’
