Klein Veldekens in Geel
Inclusieve zorg op maat
Zorg en welzijn worden in Klein Veldekens anders benaderd dan in klassieke woonzorgcentra. Bewoners met verschillende zorgprofielen vinden in Aedifica’s innovatieve zorgcampus in Geel een nieuwe thuis in 132 ruime appartementen die hen alle mogelijkheden geven om hun autonomie en waardigheid te behouden. Bovendien functioneert de campus als een zorgknooppunt voor de buurt.
‘De ruimtelijke kwaliteit van woningen versterkt de identiteit en de autonomie van de bewoners, en dat is cruciaal voor hun welzijn’, zegt Michiel Verhaegen, bestuurder bij Astor vzw, ontwikkelaar en exploitant van de campus. ‘Kleinkinderen, familie en vrienden komen vaker langs en blijven langer omdat ze in een ruime en aangename leefomgeving tijd kunnen doorbrengen met onze bewoners. Door het versterken van die sociale banden gaan we eenzaamheid tegen en creëren we welzijn voor onze bewoners.’
Omdat welzijn nauw verbonden is met waardigheid, helpt Klein Veldekens de bewoners om zo vrij en zelfstandig mogelijk te leven. Zelfzorg wordt zoveel mogelijk aangemoedigd. ‘Anders dan in klassieke woonzorgcentra heeft elk appartement ook een eigen keuken. Zo kunnen bewoners niet alleen voor zichzelf koken, ze kunnen er ook samen met familie eten zonder dat ze naar een gemeenschappelijke ruimte moeten. Op die manier versterken de appartementen de intimiteit van het eigen gezin.’
Apart leven was moeilijk. Als je vrouw naar een zorginstelling gaat, stel je jezelf de vraag of ze daar wel goed verzorgd wordt. Het grote voordeel hier is dat we kunnen blijven samenleven met de gezelligheid van een eigen thuis, terwijl mijn vrouw de zorg krijgt die ze nodig heeft.
Walter Stoelmans – bewoner Klein Veldekens
Nooit meer verhuizen
Het welzijn wordt ook versterkt door de flexibiliteit van de aangeboden zorg. Dat heeft als groot voordeel dat bewoners niet meer moeten verhuizen wanneer hun zorgvraag toeneemt. ‘Mensen kunnen al hun intrek nemen als ze nog geen zorg nodig hebben. Dat appartement blijft van hen, ongeacht hoe hun zorgvraag verandert’, legt Verhaegen uit. ‘In een klassieke context moeten ouderen van hun seniorenappartement naar een woonzorgcentrum verhuizen wanneer ze meer zorg nodig hebben, omdat de zorgfinanciering per kamer wordt toegekend. Dat is bij ons niet het geval. Klein Veldekens kan als proefproject dat ondersteund wordt door de Vlaamse overheid de zorgfinanciering flexibel toekennen in functie van de zorgbehoefte van de bewoners, los van het type woning waarin ze verblijven. Zo hoeven bewoners niet meer te verhuizen als hun zorgvraag stijgt.’
‘Dit nieuwe systeem biedt ook een oplossing voor koppels’, vervolgt Verhaegen. ‘Koppels met een verschillende zorgvraag hoeven hier niet gescheiden te worden wanneer één partner meer zorgbehoevend is dan de andere. Ook als beide partners ernstige zorgbehoeften hebben, kunnen ze als koppel blijven samenleven.’
En er is meer. Klein Veldekens werd ontworpen als een inclusief maatschappelijk project. Op de campus vinden niet alleen ouderen een nieuwe thuis, er wonen ook jongere mensen met een zorgvraag door bijvoorbeeld een hersenletsel of een aangeboren beperking. De zorgcampus tracht ook zoveel mogelijk de buurt te betrekken en te activeren. Het restaurant is voor iedereen toegankelijk en kan ook als coworking-locatie dienen. De campus biedt daarenboven complementaire zorgfuncties voor omwonenden, zoals een kinderdagverblijf en een huisartsenpraktijk.
